در اقتصادهای کمتر توسعه یافته، شرکت های کوچک و متوسط (SME) دارای اهمیت زیادی هستند. این شرکت ها نیروی کار بالایی را جذب کرده و قسمت بزرگی از بخش خصوصی را تشکیل می دهند. موسسات کوچک و متوسط زمینه جذب و تقویت استعداد کارآفرینی را فراهم می کنند و در مقابل، گسترش کار آفرینی نیز نقش حیاتی در بهبود و رقابتی کردن کسب و کارهای کوچک ایفا می نماید.

یکی از موثرترین راه کارهای مبارزه با افزایش نرخ بیکاری توسعه و حمایت از کسب و کارهای کوچک و متوسط و همچنین کمک به آنان برای موفقیت و تداوم حیات در دوران آسیب پذیر آغازین فعالیت شروع به فعالیت است. همچنین، کسب و کارهایی که در مرحله رشد سریع هستند، اغلب به کمک های مالی فراتر از دسترس، نیازمند هستند. با وجود اینکه این مسئله نشان دهنده سلامت و فرصتهای درخشان آینده یک شرکت است، با این حال یافتن سرمایه گذاران بیرونی برای یک شرکت نوپا دشوار است. به گونه ای که دستیابی به وجوه موردنیاز برای راه اندازی کسب و کارها، همواره به عنوان یک چالش جدید برای کارآفرینان مطرح بوده است. کار آفرینان موفق باید مهارت به دست آوردن وجوه مورد نیاز را داشته باشند. با عنایت به این که هریک از مراحل چرخه حیات شرکت، به لحاظ سطح ریسک و بازدهی، ویژگی خاصی دارد لذا تأمین مالی هریک از مراحل منحصر به فرد است.
اندازه شرکت های نوآور، میزان دستیابی به منابع مالی خارج از این شرکت ها را تعیین می کنند. شرکت های کوچک و متوسط در زمینه اموری چون: توسعه، مدیریت، تأمین مالی و کاربرد نوآوری و تکنولوژی ضعیف می باشند. بدون تأمین مالی کافی، کسب و کارهای کوچک هرگز به موفقیت نخواهند رسید. کمبود سرمایه گذاری عامل اصلی شکست بسیاری از کسب و کارها است. با این وجود، به دلیل نرخ بالای مرگ و میر کسب و کارهای کوچک نوپا؛ مؤسسات مالی تمایل چندانی به ارائه تسهیلات یا سرمایه گذاری در طرح های جدید، ندارند. فقدان سرمایه کافی برای آغاز به کار، کسب و کار جدید را بریک شالوده مالی ضعیف رها می سازد که به نوبه خود آن را مستعد شکست خواهد نمود. منابع تأمین مالی گوناگونی پیش پای کارآفرینان قرار دارند که هریک مزایا و معایب خاصخود را دارا هستند. در ادامه، پیش از کاوش در مورد تأمین مالی شرکت های کوچک و متوسط، به تشریح فرآیند توسعه این بنگاه ها می پردازیم.

مراحل فرآیند توسعه شرکت های کوچک و متوسط عبارتند از :
.1 بذر یا مفهوم ۲. راه اندازی ٣. مرحله اول ۴. مرحله دوم .5 مرحله سوم ۶. مرحله برداشت
در ادامه مراحل فوق الذکر را بر حسب وظایف مالی تشریح می کنیم.
کارآفرین، وضعیت ها و جریانات
مرحله بذر یا مفهوم
در این مرحله، مرحله اختراع است. در این مرحله تنها یک ایده یا مفهوم وجود دارد، نه تیم دانش بنیانی و نه الگوی مقدماتی، هیچ چیز به جزء یک ایده یا مفهوم وجود ندارد. در این مرحله هیچ برنامه زمان بندی ویا تحقیقات بازاری انجام نشده است و مؤسسین ممکن است تکنسین ها و متخصصین باشند. جهت توسعه الگوی مقدماتی در این مرحله لازم است که مدیریت کلیدی، طرح کسب و کار، ارزیابی بازار بالقوه، ساختار سازمان و وضعیت مالکیت مشخص گردد. شرکت های سرمایه گذاری مخاطره پذیر سنتی اغلب تمایلی به سرمایه گذاری در این مرحله نشان نمی دهند. در این مرحله ریسک بسیار زیاد است و زمان برداشت سود از شرکت در هاله ای از ابهام قرار دارد. در این مرحله می توان از ذخایر شخصی و منابع مالی دوستان و خانواده استفاده کرد. مرحله بذر و مفهوم یا طرح کسب و کار آغاز و با شکل گیری شرکت پایان می یابد.

مرحله راه اندازی
در این مرحله حداقل یک نفر به صورت تمام وقت پروژه را دنبال می کند. در این مرحله الگوی اولیه توسعه می یابد، طرح کسب و کار شکلی عملیاتی تر به خود می گیرد، تیم مدیریت مشخص می شود، تحلیل بازار انجام می گیرد و مشتریان اولیه شناسایی می شوند. در این مرحله، تأمین مالی از منابع رسمی تری محقق می گردد. در صورتی که تیم مدیریت ارشد مشخص شده باشد و حق امتیاز و قابلیت ثبت و عرضه به بازار را داشته باشد، ممکن است در این مرحله شرکت های سرمایه گذاری مخاطره پذیر سنتی به سرمایه گذاری در این شرکت ها علاقه نشان دهند که این مرحله خود مشتمل بر مراحل زیر است
مرحله نخست
اکنون شرکت به یک کسب و کار موفق تبدیل شده است. قابلیت عرضه محصول، اثبات شده و شرکت از فروش محصولات درآمد کسب می کند. در این مرحله شرکت های سرمایه گذاری مخاطره پذیر سنتی به سرمایه گذاری علاقه نشان می دهند. در حقیقت در این مرحله، جهت حمایت از مفاهیم محصول و تلاش های بازاریابی آن به تأمین مالی نیاز بیشتری وجود دارد.

مرحله دوم
در مرحله دوم، فروش محصولات یا خدمات، در جهت افزایش دارایی و جبران دیون شرکت نقش مهمی دارد. در این مرحله شرکت به نقطه سر به سر رسیده و مدیریت جریان های نقدی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مرحله سرمایه گذاران مخاطره پذیر حرفه ای تر، در تأمین مالی مشارکت می کنند و سرمایه گذاران و موسسین، برنامه هایی برای برداشت تهیه می کنند.
مرحله سوم
تمامی سیستم ها در این مرحله در حال اجرا و فعالیت هستند و علائم موفقیت ظاهر شده است. در این مرحله تمامی اعمال از طراحی تا توسعه محصولات نسل دوم در حال انجام شدن است، مدیریت بازاریابی و توزیع و … همگی به صورت سیستمی اداره می شوند. در این مرحله شرکت ممکن است به تأمین مالی نیم اشکوب (Mezzanine) و یا بریج (Bridge) جهت افزایش موجودی ها ویا حساب های دریافتنی حاصل از سرمایه گذاری های قبلی نیاز داشته باشد. در این مرحله سود بهبود می یابد و ترازنامه
1- نوع خاصی از تامین مالی است که به وسیله اوراق بدهی و یا سهام ممتاز صورت می پذیرد. بطور کلی تمامی منابع مالی که در ترازنامه بالاتر از سهام عادی قرار می گیرند را گویند ۲- این روش از تأمین مالی در مواقعی که جریانات نقد ورودی پس از جریانات نقد خروجی اتفاق می افتد، به کار می رود. یکی از پرکاربردترین بریج ها در حال حاضر توسط بانک های سرمایه گذاری متعهد فروش در عرصه های اولیه به شرکت های متقاضی عرضه ارائه می گردد.
مرحله چهارم برداشت

این مرحله، آخرین مرحله شکل گیری و توسعه شرکت های دانش بنیان است. در این مرحله شرکت با گزینه هایی مانند عرضه عمومی، اکتساب، فروش و یا ادغام مواجه است. آن چه به صورت یک ایده و مفهوم آغاز شده بود، به یک واقعیت تبدیل شده است. با فهم این مراحل متفاوت می توان شیوه های متفاوت تأمین مالی را برای شرکت تجویز کرد.